رنو ساندرو، هاچ بکی برای تمام فصول

محبوبیت خودروهای هاچ بکی همچون پژو 206، رنو5 و همچنین موفقیت تندر90 در بازار ایران، پارس خودرو را بر آن داشت تا نسخه سدان خانواده X90 رنو/ داچیا را به خیابان های کشور عرضه کند. رنو ساندرو نام محصول جدید این خودروساز وطنی است که از چند سال پیش در انواع اتوماتیک و دنده ­ای به دست مصرف کنندگان ایرانی رسیده است. این هاچ بک جمع و جور که از پلت فرمی مشابه لوگان بهره می­برد، رقیبی جدید برای ام وی ام 315 و 206 تیپ 5 به شمار می ­رود که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.

رنو ساندرو برای نخستین بار در سال 2007 میلادی (یعنی 3 سال پس از لوگان/ تندر90) به بازار جهانی عرضه شد. این هاچ بک فوق فشرده که بر پایه پلت فرم B0 داچیا، مشترک با محصولاتی همچون داستر و لوگان ساخته شده است، در بازار جهانی به عنوان خودرویی ارزان قیمت، توسط استودیو طراحی بارسلونای رنو خلق شده است. ساندرو برای نخستین بار در سال 2007 در نمایشگاه خودروی فرانکفورت به بازار جهانی معرفی شد و از همان سال به بعد به ندرت وارد بازارهای دیگر نیز شد. هرچند که تندر90 با توجه به طراحی غیر عامه پسند، خودروی چندان زیبایی به نظر نمی­رسد، اما خواهر هاچ بکش ظاهری بهتر را به شما ارائه می­کند. البته این خودرو نیز چندان جذاب و زیبا طراحی نشده و با توجه به این که در سال 2011 فیس لیفتی بر روی ساندرو لحاظ شده بود، بهتر می­شد اگر نسخه تغییر یافته به بازار کشور ما راه می­یافت. ساندرو در نسخه فیس­ لیفت از قالب طراحی های داچیا بیرون آمده و بیشتر به محصولات رنو نزدیک شده است و همین خاطر شمایلی شکیل تر از نسخه موجود در ایران دارد. البته جالب است بدانید که این نسل از ساندرو در سال 2012 خط تولید را وداع گفت و از این سال تاکنون دومین نسل از این خودرو به بازار جهانی عرضه شد. هر چند که ساندرو تا سال 2015 نیز بر روی خط تولید کلمبیا قرار داشت و از 2015 توسط پارس خودرو به بازار ایران رسید. ساندرو همان طور که بالاتر گفته شد در انواع اتوماتیک و دنده ای به بازار کشور عرضه شده است که نمونه های دنده ای از قطعات همرنگ بدنه بیشتری نسبت به نسخه اتوماتیک بهره می­برد.

رنو ساندرو همچون برادران خود رنو داستر و تندر90 از فضای کابینی ساده و به نسبت بی روح بهره می­برد که سراسر پوشیده از پلاستیک فشرده و به دور از هر گونه المان لاکچری است. ساندرو در هر دو تیپ اتوماتیک و دنده ای از امکاناتی همچون سیستم صوتی با قابلیت پشتیبانی از رادیو، یو اس بی و در نهایت 4 بلندگو، کنترل اینترفیس سیستم صوتی از پشت غربیلک، کیسه هوای ایمنی راننده و سرنشین جلو به همراه سوئیچ غیر فعال کردن، شیشه بالابر برقی هر چهار در، سیستم ضد سرقت ایموبلایزر سوئیچ، کامپیوتر سفری، تهویه مطبوع با کنترل دستی، آینه های جانبی برقی به همراه گرمکن، برف پاک کن و شیشه شور و گرمکن شیشه عقب، کمربند ایمنی سه نقطه ای و …. بهره می­برد و تنها همرنگ بودن جزئیاتی همچون دستگیره های درها و آینه­های جانبی با بدنه است که تفاوت دو نسخه اتوماتیک و دنده ای را آشکار می کند. البته یک نسخه آپشنال نیز برای این خودرو در نظر گرفته شده که امکاناتی همچون چراغ مطالعه سقفی ردیف عقب، نمد در کاپوت و صندوق، هدیونیت تصویری و … را به شما عرضه می­کند.

در بحث ارگونومی هم باید به ساندرو نمره قبولی داد زیرا برای فشردن دکمه های روی داشبورد یا جا به جا کردن شیفتر گیربکس اتوماتیک این خودرو، نیاز نیست در وضعیت بدنتان تغییر ایجاد کنید و یا دست تان را کامل دراز کنید. بی شک یکی از دلایل ارگونومی مناسب به خصوص برای راننده، ارتفاع مناسب شیفتر دنده است. دید رو به عقب به دلیل طراحی ضخیم ستون­های سی (عقب) و هاچ بک بودن خودرو، آن قدرها مناسب نیست. البته آینه­های برقی و گرمکن­دار جانبی این کاستی را جبران می­کنند. دسته جوی استیک سیستم صوتی هم به سمت راست فرمان اضافه شده است. درون کابین 2 ایربگ وجود دارد که میتوان ایربگ کناری را در صورت نیاز غیرفعال کرد. شیشه عقب دارای گرمکن است و به کمک شیشه شوی و برف پاک کن تمیز می­شود.

ساندرو با استفاده از پلت فرم تندر 90 ساخته شده است. پس انتظار جادار بودن کابین از این هاچ بک 4020 سانتی متری انتظار ناعادلانه­ای نیست. فاصله محوری خودرو در جلو 1480 سانتی متر است. با این که خودرو هاچ بک است به دلیل فاصله محوری 2588 میلی­متری و استفاده طراحان از میلی­متر به میلی­متر این فضا، در قسمت عقب و جلو به اندازه کافی فضا در اختیار سرنشینان قرار می­گیرد.

داچیا و رنوی فرانسه در حدود 10 گزینه پیشرانه، از 1 الی 1.6 لیتر و با سوخت­های دیزل، بنزین و دوگانه سوز برای این خودرو در نظر گرفته ­اند اما جالب است بدانید که نمونه وارد شده به بازار ایران از هیچ یک از این گزینه ها بهره نمی­برد. در واقع پارس خودرو برای سهولت ارائه خدمات، هوشمندانه عمل کرده و ساندرو را با پیشرانه­ای مشابه برادرش، تندر90 به بازار کشور عرضه نموده است. به بیان دیگر، رنو ساندروی عرضه شده به بازار کشور ما از پیشرانه 4 سیلندر 1.6 لیتری با کد K4M مشترک با تندر90 با نهایت قدرت 105 اسب بخار در 5750 دور بر دقیقه بهره می­برد که با دو جعبه دنده 5 سرعته دستی یا 4 سرعته اتوماتیک قابل انتخاب و خریداری است. داچیا ساندرو در بخش سیستم تعلیق نیز از فرمولی شبیه به تندر90 بهره می­برد و سواری نرم و بسیار خوبی، حتی در حد یک تویوتا یاریس به شما ارائه می­کند. هرچند که برخی از نمونه های اولیه این خودرو در ناحیه کمک فنرهای عقب مشکل سر و صدا داشتند که البته این ایراد با فراخوان شرکت و در نمونه­های پس از فراخوان حل شد. رنو ساندرو با توجه به گشتاور 140 نیوتن متری برای جثه­ای که تنها 1.1 تن وزن دارد، شتاب و کشش خوبی را فراهم می­سازد و شما قادر به ثبت رکورد صفر تا صد 10.5 ثانیه با نمونه دنده­ای و یک ثانیه سریع­تر با نسخه اتوماتیک این خودرو هستید.

در یک خودرو اتوماتیک، مهم ترین موضوع، کارآیی گیربکس و پاسخ آن به به فرامین راننده است. گیربکس رنو ساندرو از آن دست جعبه دنده هاست که به طور معمول تا مدت­ها نیاز به تعمیر نخواهد داشت. این گیربکس در گذشته در رنو مگان 2000 سی­سی هم مورد استفاده قرار گرفت اما رنو برای به کارگیری آن روی ساندرو و داستر، اصلاحاتی در تورگ کانورتور (مبدل گشتاور) و دیگر بخش­ها انجام داده تا عملکردی حتی بهتر از مگان داشته باشد. جالب اینجاست که حتی رنو داستر که یک کراس­اوور است نیز از همین گیربکس استفاده می کند.

هندلینگ ساندرو هر چند که در برابر رقبای ژاپنی حرف زیادی برای گفتن ندارد اما در این خودرو دیگر خبری از ناپایداری­های تندر90 در سرعت­های بالا نیست. مصرف سوخت پایین با توجه به سطح آلایندگی یورو4 پیشرانه این خودرو، ترمزهای دیسکی در چرخ های جلو و کاسه­ای در اکسل عقب، سیستم ضد قفل ترمز و سیستم فرمان هیدرولیک نیز از جمله دیگر نکات مثبت بخش فنی ساندرو است.

یکی از دلایل هندلینگ خوب این هاچ بک فرانسوی، استفاده از قطعه ­ای به نام ساب فریم در دل محور جلوی خودرو است. این ساب فریم در واقع سازه­ای است که درون شاسی قرار گرفته و همچون یک شاسی اولیه عمل می­کند. به این ترتیب وزن موتور، سیستم تعلیق، بخشی از گیربکس، پولوس­ها و چند قطعه دیگر روی آن قرار می­گیرد. از این رو در هنگام ترمزگیری، شتاب­گیری و یا پیچیدن، وزن این اجزاء مثل خودروهای عادی روی بدنه اعمال نمی­شود و در نتیجه هندلینگ خودرو افزایش یافته و قطعات بدنه هم دیرتر خسته و فرسوده می­شوند. یکی از دلایلی که تندر 90 و ساندرو در تصادفات جزئی کمتر آسیب می­بینند، وجود همین ساب فریم است که باعث می­شود به خصوص زوایای چرخ بعد از ترمیم بدنه به طور کامل به حالت اولیه باز گردند. این ساب فریم در هیچ یک از رقیبان داخلی ساندرو وجود ندارد.

در مقوله ترمزگیری هم باید به این خودرو نمره قبولی داد. سامانه ای بی دی (EBD) به همراه ای بی اس (ABS) به خوبی خودرو را مهار می­کنند، حتی اگر در پیچ­ها نیز اقدام به ترمزگیری شدید کنید، محور جلو به دلیل کیفیت خوب طراحی سیستم تعلیق و البته وجود ساب فریم، دچار بیش فرمانی نمی­شود.

رنو ساندرو از اواخر سال 1394 تا کنون توسط پارس خودرو به بازار عرضه می­شود و در طی این دوره از استقبال خوبی برخوردار بوده است. خودرویی با ابعاد جمع و جور، پیشرانه کم استهلاک و پر قدرت، فضای سرشینان عالی و در حد یک خودروی خانوادگی و در نهایت فضای صندوق کم و بیش خوب، از جمله مهم ترین مشخصه­های این خودرو است و می­تواند یکی از بهترین خودروهایی باشد که در سگمنت هاچ بک­ها وارد بازار ایران شده است. در ضمن شبکه گسترده خدمات پس از فروش سازنده نیز خیال خریداران را بابت تأمین قطعات آن راحت می­کند. خودرویی که شاید از رقیبان چینی آپشن کمتری داشته باشد اما در مورد کیفیت ساخت و استهلاک آن هیچ شک و شبهه ای در کار نیست. ممکن است با خود بگویید آپشن های ساندرو کم است! اما یادتان باشد کیفیت را فدای آپشن­های زیاد نکنید. هر چند که طراحی نه چندان مدرن و اغواگر ممکن است از خرید خودرو ساندرو دلسردتان کند، اما اگر به دنبال یک خودروی بی­دردسر و با کیفیت برای استفاده در شهرهای بزرگ و حتی مسافرت­های طولانی هستید، ساندرو انتخاب مناسبی برای شماست.